Darknet to drugie dno Internetu. Pierwsze dno nazywa się deep web i jest niewidoczną dla użytkowników częścią każdej oficjalnej sieci internetowej. Okazuje się jednak, że Internet ma jeszcze głębsza warstwę, nazywaną dark web gdzie za pomocą oprogramowania szyfrującego, internauci mogą komunikować się ze sobą w sposób całkowicie anonimowy. O tej tajemniczej działalności hakerów opowiada film dokumentalny izraelskich dziennikarzy śledczych.
Mając zainstalowane na kompie odpowiednie narzędzia czyli platformę Secure Drop, możemy w sieci za pomocą darmowego softu Tor bardzo utrudnić bycie namierzonym przez policję lub prokuraturę. Kto wykorzystuje możliwości jakie daje darknet? Przede wszystkim przestępcy, hakerzy, służby specjalne, dziennikarze, ważni informatorzy, decydenci polityczni i osoby publiczne.
Słowo darknet ma należne miejsce w zachodniej pop-kulturze. Dziennikarz J. D. Lasica w swojej książce „Darknet: Hollywood’s War Against the Digital Generation” z 2005 r. Opisał zasięg sieci Darknet obejmujący sieci wymiany plików. Następnie w 2014 r. dziennikarz Jamie Bartlett w swojej książce „The Dark Net” użył tego terminu do opisania szeregu podziemnych subkultur, w tym camgirls, kryptoanarchistów, ciemnych rynków narkotykowych, społeczności samookaleczających się, rasistów mediów społecznościowych i transhumanistów.
Potencjalnych użytkowników ukrytej przed policją sieci internetowej — takiej jak Tor — jest bardzo wielu. Szacunkowe dane pokazały, że w USA i EU z darknetu dziennie korzysta około 25 osób.
DARKNET
Reżyseria: Tzachi Zchiff i Duki Dror
Scenariusz: Yuval Orr
Zdjęcia: Pchilippe Bellaiche i Gleb Volkov
Muzyka: Erez Levi
Producent: Duki Dror
Produkcja: Makor fundation for Israeli films
Zobacz także: Formatowanie społeczeństwa. Cyfryzacja i aksamitne niewolnictwo.
